Δάσκαλε που δεν διδάσκεις…

Σπουδάζουμε σε μια σχολή χωρίς μέλλον, σε μια σχολή χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Σε μια συγκυρία όπου όλα γύρω μας καταρρέουν, όπου η όποια προοπτική που κάποτέ μπορεί να είχαμε εξαφανίστηκε, όπου το μέλλον φαντάζει βιώσιμο μόνο μακριά  από τον τόπο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, η επίθεση συνεχίζεται και ο εφιάλτης μοιάζει χωρίς τέλος. Με ένα πτυχίο που δεν σου δίνει τίποτα και μια αγορά εργασίας γεμάτη επισφάλεια οι φωστήρες που μας έφτασαν εδώ απλά συνεχίζουν να μας χτυπούν και να αδυνατούν να καταλάβουν πως η μαγική λύση τους κάθε άλλον πάρα σωτηρία είναι. Η ίσως να μην θέλουν να καταλάβουν….

The story so far

Πριν την συγχώνευση των δύο σχολών η διδακτική επάρκεια κατοχυρωνόταν στο πτυχίο μας. Με την ισχύουσα μέχρι σήμερα νομοθεσία ορίζετε ότι:

·         [Η διδακτική επάρκεια κατοχυρώνετε] Με την κατοχή πτυχίου τμήματος Α.Ε.Ι., το πρόγραμμα σπουδών του οποίου εξασφαλίζει την προς τούτο αναγκαία θεωρητική κατάρτιση και πρακτική εξάσκηση και οι απόφοιτοι του οποίου έχουν τα ειδικά τυπικά προσόντα διορισμού στην πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Προϋπόθεση αποτελεί η  ύπαρξη μέσα στο πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος διδακτικών αντικειμένων που εμπίπτουν στις ακόλουθες θεματικές περιοχές:  1. Θέματα εκπαίδευσης και αγωγής. 2. Θέματα μάθησης και διδασκαλίας. 3. Ειδική διδακτική και πρακτική άσκηση

Κάπως έτσι στη σχολή μας τα μαθήματα αυτά εξαφανίστηκαν από το πρόγραμμα σπουδών με την συγχώνευση των δύο τμημάτων και η διδακτική επάρκεια πήγε περίπατο(με την ηγεμονία της ΔΑΠ στο σύλλογο την περίοδο εκείνη, δυστυχώς για εμάς σήμερα, στάθηκε αδύνατη η διεκδίκηση της επαναφοράς στο πτυχίο) . Η κατάσταση όμως δεν τελειώνει εδώ. Στον λεγόμενο «εθνικό διάλογο για την παιδία» το ζήτημα διδακτική επάρκεια άνοιξε εκ νέου με την πρόταση που παρουσιάστηκε να έχει ως εξής:

Η διδακτική επάρκεια δε θα κατοχυρώνεται σε προπτυχιακό επίπεδο, αλλά σε δεύτερο κύκλο κατάρτισης με τη συγκρότηση αντίστοιχων μεταπτυχιακών προγραμμάτων επί πληρωμή. Προτείνεται μάλιστα ο δεύτερος κύκλος σπουδών να ακολουθείται από διετή εισαγωγική περίοδο ένταξης στο επάγγελμα, μετά την οποία θα πιστοποιείται η δυνατότητα διδασκαλίας. Ας σημειωθεί ότι σε περίπτωση δεύτερης αποτυχίας εισαγωγής στο δεύτερο κύκλο σπουδών, ο επίδοξος καθηγητής θα αποκλείεται επ’ αόριστων από το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ(!).

Γιατί όλα αυτά;

Οι παραπάνω λογικές έχουν ως σκοπό την διάλυσή του εργασιακού μέλλοντος μας. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εν γένει έχει έρχεται να σφραγίσει το συμβόλαιο δημιουργίας εργασιακής ζούγκλας (μνημόνιο) εξαλείφοντας τα πτυχία με ισχυρά επαγγελματικά δικαιώματα διότι αυτά δίνουν την δυνατότητα στον απόφοιτο να βρει θέση στην αγορά εργασίας με ευνοϊκότατους για αυτών όρους.  Ουσιαστικά έρχεται να κουμπώσει με τον αντί-συνδικαλιστικό νόμο που είναι προ των πυλών και κατατροπώνει τα εργασιακά δικαιώματα. Ένα δικαίωμα συνεπώς που αφορά τόσο μεγάλο εύρος σχολών όταν αφαιρείτε κάνει τους δανειστές χαρούμενους.

Γιατί θα πρέπει να μας ενδιαφέρει αυτό….

Τα παραπάνω ουσιαστικά σου λένε: Ξέχνα την προοπτική εισαγωγής στη δευτεροβάθμια. Σε μια σχολή όπως η ΠΕ όπου το γνωστικό αντικείμενο είναι τόσο ευρύ και ασαφές και τα επαγγελματικά δικαιώματα δεν υφίστανται ένα δικαίωμα το όποιο προφανώς και δικαιούμαστε όπως η διδακτική επάρκεια είναι πολύ σημαντικό. Είναι δεδομένο ότι σε ένα εργασιακό μέλλον απόλυτης επισφάλειας είναι πολύ σημαντικό για εμάς όταν φύγουμε από εδώ να έχουμε την διδακτική και παιδαγωγική επάρκεια κατοχυρωμένη στο πτυχίο μας ανεξαιρέτως της κατεύθυνσης που θέλουμε να πάρουμε αφότου πάρουμε το πτυχίο.

Οι κατάσταση πανελλαδικά

Πανελλαδικά σε όλες τις σχολές που τους αγγίζει η νέα νομοθεσία (φιλολογικό, φιλοσοφική, φυσικό, μαθηματικό, πολιτικών επιστημών κτλ.)  τα όργανα διοίκησης των σχολών προχώρησαν στην αφαίρεση της διδακτικής επάρκειας από τα προγράμματα σπουδών και ο νέος νόμος απλά έρχεται να κατοχύρωση τις αποφάσεις αυτές και να τις μετατρέψει σε μη αμφισβητήσιμες. Δεκάδες ΦΣ έχουν προχωρήσεις σε κινητοποιήσεις επί του ζητήματος (βλ. ΦΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΟΜΙΚΗΣ) δημιουργώντας κλίμα αναταραχής που έφερε ως αποτέλεσμα τις αποφάσεις της  Συγκλήτου του ΕΚΠΑ όσο και της Κοσμητείας της ΣΘΕ και της τελευταίας Συνόδου Πρυτάνεων που δηλώνουν ότι δεν είναι σωστή όλη αυτή η κατάσταση. Είναι σοβαρό ζήτημα λοιπόν για εμάς να μπούμε στον χορό των κινητοποιήσεων  και να διεκδικήσουμε την επαναφορά της διδακτικής επάρκειας στο πτυχίο. Σε τελική ανάλυση όλες αυτές οι παραπάνω  αποφάσεις δείχνουν ότι η προοπτική νίκης δεν είναι τόσο μακρινή.

Τι ακριβώς διεκδικούμε

Απαιτούμε την απόσυρση του νέου νόμου και την επαναφορά ΕΝΙΑΙΑ της διδακτικής επάρκειας. Και εξηγούμαστε. Θέλουμε τα 4 μαθήματα της διδακτικής επάρκειας να μπούνε στο βασικό κορμό του πτυχίου ως υποχρεωτικά διότι η εισαγωγή αυτών των μαθημάτων ως επιλογής ουσιαστικά δημιουργεί αποφοίτους 2 ταχυτήτων . Απαιτούμε ενιαίο πτυχίο και ισχυρά επαγγελματικά δικαιώματα και όχι αποφοίτους πολλών ταχυτήτων που ενισχύουν την επισφάλεια στην επαύριον. Άλλωστε η εισαγωγή τους ως μαθημάτων επιλογής συνεπάγεται όριο στο πόσοι θα μπορούν να το δηλώσουν που σημαίνει ότι είτε κάποιοι θα περιμένουν χρόνια για να πάρουν πτυχίο είτε ότι ορισμένοι θα αποφοιτήσουν χωρίς το δικαίωμα αυτό.